Vrouwen waarbij de kinderwens hoog is en/of een deel van
de “bucketlist”, zijn –naarstig- op “zoek” naar een partner (of zaad) die(/dat) bij haar 'n kind of kinderen kan verwekken.
Prioriteit bij zulke vrouwen is dus kinderen.
In eerdere blogartikelen schreef ik al dat verliefdheid (lust) een hormonenkwestie is om de soort voort te laten bestaan (iets wat je ook ziet in
de dierenwereld).
Eenmaal van de roze wolk af gelazerd blijft er dikwijls weinig over om een relatie uit te bouwen of op te bouwen. De drijfveer voor velen 30-35+ is nog steeds om verliefd te worden aleer een relatie aan te gaan.
Eenmaal van de roze wolk af gelazerd blijft er dikwijls weinig over om een relatie uit te bouwen of op te bouwen. De drijfveer voor velen 30-35+ is nog steeds om verliefd te worden aleer een relatie aan te gaan.
Immers zo voeden wij elkaar maatschappelijk (onderling) en
vanuit ouderlijke opvoeding op. (Kuddedierengedrag.)
Beter is het om vanuit een vriendschap (natuurlijk) iets te laten ontstaan, waardoor je door de tijd heen van elkaar gaat houden en er dan van alles mogelijk is.
Maar ja, heel veel vrouwen lopen, na hun studie en carrière (tijdverlies), tegen hun biologische klok aan en moeten snel aan een kind.
Als een vrouw eenmaal een man heeft gevonden om mee te
paren om kinderen van te krijgen dan is hij een middel. Gebeurd dit in het
begin van de verliefdheid en ontstaat daar een kind uit dan is hij na de
geboorte niet meer van belang, omdat het doel, het verkrijgen van een kind, bereikt
is.
Veel mannen die dit lezen zullen dit (h)erkennen.
Vrouwen en mannen die al een langere tijd een relatie
hebben en genoeg gespeeld hebben met elkaar en door de jaren heen van elkaar
zijn gaan “houden” (vanuit vriendschap, wederzijds respect en waardering) zullen, indien mogelijk, automatisch in de volgende NATUURLIJKE fase van hun leven komen, namelijk tot het
stichtten van een gezin uit liefde voor elkaar.
Wanneer er een kind geboren wordt dan ga ik er gemakshalve
vanuit dat het uit liefde en wens, door 2 mensen (man en vrouw), geboren wordt.
Betreft het de wens van de vrouw alleen (die het kind
heeft GENOMEN uit EIGENBELANG) dan zal haar liefde voor 100% naar het kind gaan, de man die het bij haar verwekt heeft, was maar een middel en die gedoogd zij
daarna wel of niet.
Ziet zij hem eerder als een last of iemand waarvoor zij moet zorgen, naast haar kinderen, dan kan hij opzouten, hij heeft zijn plicht volbracht, iets wat in de dierenwereld ook gebeurt en wat dus ook veel te ontdekken is in de hedendaagse wereld.
Ziet zij hem eerder als een last of iemand waarvoor zij moet zorgen, naast haar kinderen, dan kan hij opzouten, hij heeft zijn plicht volbracht, iets wat in de dierenwereld ook gebeurt en wat dus ook veel te ontdekken is in de hedendaagse wereld.
Een man komt alleen te staan en dan is het vaak ook nog
zo dat hij financieel uitgekleed is geworden en zijn kinderen niet meer ziet of mag
zien en deze kinderen zo gemanipuleerd worden dat hun vader slecht is.
Dit is geen fictie maar realiteit, waarbij die loeders (i.p.v.
moeders) dus SLECHT zijn en deze meestal het voordeel van de twijfel krijgen
van de maatschappij en/of zij daarmee wegkomen, omdat hun handelingen gedoogd worden.
Echter meer dan 60% van de huidige generatie vrouwen met
kinderen is alleenstaand.
Mijn vraag is dan, hoe komt dat? Is dat om bovengenoemde
redenen, vrouwen die kinderen NEMEN uit EIGENBELANG i.p.v. uit (echte dus
natuurlijke) liefde tussen man en vrouw.
Seks ontstaat tegenwoordig niet meer
(alleen) uit echte liefde tussen man en vrouw, maar voornamelijk uit lust
(hormonenkwestie).
Eerder schreef ik over onvoorwaardelijke liefde en dat
liefde dus sowieso al onvoorwaardelijk is.
Daten ontstaat uit 'voorwaardelijkheid', uit een
lijst van wensen op een profiel, vanuit een scenario, zoals wie of wat iemand moet zijn en/of aan 'moet' voldoen, alsook hoe deze eruit 'moet' zien.
DUS ER IS NIETS SPONTAAN aan daten of een date, ten opzichte van een spontane ontmoeting, zoals bij tieners en twens het geval is, maar ontstaat uit een lijst vol van
eisen en wensen (bucketlist).
Dus onvoorwaardelijke liefde tussen mannen en vrouwen is (HELAAS) niet meer normaal en dus ook niet dat daaruit kinderen worden geboren.
Meer dan 60% van de vrouwen met kinderen heeft dus bewezen,
dat hun liefde er alleen is voor hun kinderen en de vaders van hun (beider) kinderen alleen maar een middel daartoe zijn geweest. Er was immers geen (onvoorwaardelijke) liefde
(draagkracht) om de relatie verder te laten bestaan.
Vaders in een natuurlijke liefdesrelatie moeten het met
minder liefde doen dan vooraf aan het krijgen van het kind of de kinderen. 80-98%
van de liefde van zijn vrouw gaat naar de kinderen en later naar de
kleinkinderen. Ook hij zal van zijn kinderen (zijn gaan) houden en hij zal zich in die
situatie vanuit liefde schikken.
Maar nu, wat gebeurt er met de mannen en vrouwen met
kinderen die alleen zijn komen te staan?
De meeste mannen, dus ook meer dan 60%, zijn gefrustreerd
nadat zij hebben ontdekt gebruikt te zijn. Zij gaan weer naarstig op zoek naar
nieuwe vrouwen. Zij ontmoeten daarbij ook de vrouwen die al kinderen hebben (die 60%).
Maar
die vrouwen leven nu eenmaal alleen voor hun kinderen en hebben mannen alleen
maar nodig voor ‘hun’ lust, daarvoor hoeven ze normaliter alleen maar met hun
vingers te knippen. Althans dat zal voor de meeste mannen gelden waar
zij op uit zijn. >Mij< willen zij niet en ik -moet hen niet-, dus dat is sowieso al op voorhand opgelost.
Mannen denken aan een makkelijke “one night stand” en
die vrouwen al niet minder.
(Ook al doen de meesten vrouwen net alsof ze heilige boontjes zijn.)
(Ook al doen de meesten vrouwen net alsof ze heilige boontjes zijn.)
Dan zijn er nog mannen die zo lomp zijn om met zulke vrouwen een
relatie aan te gaan en ook dan weer gebruikt worden door die vrouwen als klusser,
oppasser, voetveeg enz, waarbij die vrouwen hen daarvoor belonen met hun lichaam. Als er iets fout zit of
er onmin optreedt dan verschuilt zij zich achter haar kinderen en kan hij, als
het meezit, 'n gedeelde plaats delen met de huisdieren, immers haar kinderen
komen ALTIJD op de eerste plaats.
Een relatie met een 30-40+ vrouw met kinderen heeft geen gelijkwaardige
kans van slagen als zij op deze manier haar gezinnetje (haar EIGEN geborgenheid) heeft gecreëerd over de rug van de vader van hun kind(eren). Kinderen dus waar zij dagelijks HAAR leven mee invult en vervult!
Dus voor mij als gezonde en realistisch denkende, monogame
alleenstaande man, blijft er de volgende vrouw over,
"Een onafhankelijke vrouw (eventueel weduwe) zonder kinderen en
kinderwens, die een onvoorwaardelijke liefde (soulmate) wenst te ontmoeten!"
Just Reality,
Hoe groot acht jij deze mogelijkheid in deze wereld op
zijn kop?
Waar meer dan 60% van de alleenstaande vrouwen kinderen heeft verkregen zoals hiervoor genoemd!
